Lista uczuć i potrzeb

Komunikacja i zarządzanie międzykulturowe to kluczowa lecz często niedoceniania kompetencja menadżera XXI wieku. Nie, to nie będzie polityczny tekst na tak ostatnio nośny temat. To artykuł o jednej z najważniejszych, a jednocześnie jakże często ignorowanej, kompetencji menadżera XXI wieku w Polsce jak i w innych miejscach na świecie.
Aug 19 / Irek Zyzański
Umiejętność skutecznej pracy w zespołach międzykulturowych stała się kluczową kompetencją dla zespołów współczesnego HR. Często wysłanie do innego kraju utalentowanego lokalnego pracownika bez kulturowego przygotowania, wiąże się z jego porażką, odejściem z firmy i dużymi kosztami.
Pracownicy HR odpowiedzialni za wysyłanie i przyjmowanie ekspatów koncentrują się na fizycznej stronie ich relokacji: na zapewnieniu mieszkania, szkoły dla dzieci, przedstawieniu informacji jak korzystać z lokalnej służby zdrowia czy na podpowiedzeniu jak robić zakupy. I to oczywiście jest ważne i niezbędne ale niewystarczające. Często zapominamy o miękkiej stronie relokacji, np. dla większości pracowników z Azji zabieranie głosu na spotkaniach zdominowanych przez pracowników z Europy będzie bardzo niekomfortowe. W ich kulturze otwarte wyrażanie poglądów innych niż opinie obecnych na sali szefów jest po prostu niewyobrażalne. Kończy się to ich frustracją i poczuciem że grupa jest bardzo arogancka a nawet agresywna. Z drugiej strony, ich zachodni koledzy pytają o wartość wniesioną do dyskusji przez pracownika, który się nie odzywa. A wystarczy po prostu zrozumieć, że mamy do czynienia z klasycznym konfliktem komunikacji międzykulturowej, innym kulturowym DNA i, poprzez odpowiednie poprowadzenie spotkania, stworzyć wszystkim przestrzeń do dyskusji.